Het was op een winterse dag dat ik haar tweekamerappartement binnenstapte. Als jonge meid, pas afgestudeerd als diëtist, vol energie en klaar om al mijn cliënten met frisse deskundigheid te woord te staan. Mijn oog viel vrijwel meteen op de snoeppot die op de salontafel stond. Eromheen lagen lege snoeppapiertjes. ‘Van de kleinkinderen’, zei mevrouw, maar al snel vertelde ze dat ze zelf aan het snoepen was. Dat kon ik zelf ook zien, want even daarvoor had ik in de verpleegpost van het verpleeghuis waar ik werkte, haar recente bloeduitslagen onder de loep genomen. Diabetes, schommelende glucosewaarden en aan mij de taak om met mevrouw in gesprek te gaan.

Het was daar, tijdens het gesprek met die mevrouw, dat het mij eens te meer duidelijk werd. Als je het zelf niet ziet, dan gaat er niets veranderen. Mindset is key in het proces naar een gezonde leefstijl, maar iets ‘moeten’ en veel ‘niet mogen’ bleek voor deze mevrouw juist de trigger te zijn om er tegenin te gaan. Daarom gingen we voor kleine stapjes en dat leverde resultaat op. Ze hervond de motivatie om haar waarden op peil te houden en kwam in een positieve vibe terecht. Na de geboorte van mijn jongste dochter dacht ik hieraan terug, want mijn eigen proces naar een gezonde leefstijl kende nogal wat tegenslagen.

Bij het woord ‘dieet’ ga ik namelijk al met de hakken in het zand. Ik zie het meer als een proces, veranderingen die voor de lange termijn bedoeld zijn. Maar geen enkel proces verloopt soepeltjes en zonder hobbels in de weg. Ook al zette ik de knop om en ging het me goed af om mijn voeding stap voor stap aan te passen, met bewegen was dat anders. Jonge kinderen, een eigen bedrijf, een huishouden en nog herstellende van een zwangerschap met bekkenklachten én een keizersnede. Toch voelde ik lichte druk op mijn schouders, want het voelde alsof ik aan mezelf verplicht was om nu flink door te zetten. Ik wilde toch afvallen? Dan moest ik er ook vól voor gaan.

Begon ik weer met goede moed: twee keer per week mijn oefeningen van de fysio, drie keer per week wandelen. Maar dan liep het agendatechnisch anders, want #drukleven en kwam de klad erin. Eindstand: ik wandelde een maand lang helemaal niet meer… En dat stukje, dat ‘loslaten, want het lukt toch niet dus dan kan ik het net zo goed helemaal niet meer doen’, zorgde ervoor dat mijn motivatie ver te zoeken was. Totdat ik weer terugdacht aan die mevrouw. Zij merkte dat haar bloedwaarden slecht waren en ging daardoor snoepen, want het maakte toch allemaal niets meer uit. Als je het zelf niet ziet, verandert er niets. Maar als je het wél ziet en het zelf niet doet, dan kom je onder de eindstreep op hetzelfde resultaat uit.

Ik besloot mezelf een schop onder mijn kont te geven, om niet meer te denken in problemen maar in oplossingen. Ja, ik wil afvallen maar ik heb er niets aan als ik mezelf te hoge, niet haalbare doelen stel. Oké, ik wilde vaker wandelen en dat lukte niet. Waarom lukte dit niet? Wat kon ik doen om ervoor te zorgen dat het wél lukte? Welke alternatieven had ik en hoe pakte ik het vanaf nu aan? Ik stelde mijn eigen verwachtingen bij, want waarom wilde ik per se zo snel mogelijk de eindstreep halen?

De lat lager leggen en daar tevreden mee zijn: dat ging niet van de één op de andere dag. Maar waarom zou ik alleen tevreden zijn met een 10 als een 8 me ook naar het resultaat brengt? Voortaan neem ik rustig de tijd en ga ik stap voor stap. De ene week wandel ik drie keer, de week erop lukt het maar één keer. Het doel laat dan misschien iets langer op zich wachten, maar het tempo past op dit moment bij mijn leven en ook op deze manier gaat het lukken! Op deze manier pas ik het in in mijn leven zodat het ook daadwerkelijk een leefstijlverandering is en niet een tijdelijke bevlieging. Dat is goed genoeg!

Karin (32 jaar) ken je misschien ook wel als mamablogger Mama’s Meisje. Ze woont met haar vriend op de boerderij in Twente en samen hebben ze drie dochters en een hond. Na drie zwangerschappen doet ze haar best om van de overtollige zwangerschapskilo’s af te komen, al gaat dat niet zonder slag of stoot. 

Ook interessant: